ITSMI, ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ, ΤΕΛΟΣ1

Της Μαρίας Καραχρήστου

Είμαι σχολείο, διδάσκω τα τελευταία χρόνια σε μικρές τάξεις και εκπλήσσομαι διαρκώς. Ότι πιο ουσιαστικό υπάρχει στην τέχνη, το ξανασυναντώ στις πρώτες τάξεις του δημοτικού.

Στην τάξη: Γράψε μου ένα ποίημα για ένα λουλούδι. Γράφει: Ένα λουλούδι’. Ζωγράφισε μου μια μπλε θάλασσα: Φτιάχνει μια γραμμή και από πάνω γράφει σε παρένθεση (μπλε θάλασσα). Κι’ αυτά μόλις χτες. Πολλά σχήματα και χρώματα και λύσεις σχεδιαστικές στα πρώτα χρόνια του δημοτικού, που θα ζήλευαν μεγάλοι καλλιτέχνες. Τότε και μετά. Εδώ και τότε. Τώρα και πριν. Πριν και μετά. Εδώ αντί για εκεί. Δεν μπορεί, πόσα δίπολα μας κατοικούν και όλα αυτά στο μυαλό των παιδιών να βρίσκουν λύσεις, όπως ακριβώς και του itsmi συναντιούνται σε μέρος συνάντησης και όχι εμπορικό, αλλά για την χαρά της δημιουργίας. Όλα αυτά εγώ συνάντησα, σε συνάντηση με τον Κο Χριστοφή, όταν μου έδειχνε τα σχέδια του καλλιτέχνη για την έκθεση που ετοίμαζε και είχε την χαρά της ανακάλυψης αλλά και της αποκάλυψης. Θα σε ενδιαφέρει αυτό, μου είπε και έχει δίκιο, με ενδιαφέρει και με νοιάζει κάθε τι που βουτά με το κεφάλι στην αγνότητα, στο πρωτόγονο, στο ανεμπόδιστα αθώο, εκεί που κατοικεί κάθε παιδί και εγώ, χωρίς ωφελιμιστικό πρωταρχικό σκοπό, παρά μονάχα της απόλαυσης της δημιουργίας, της ανέλπιστης και γενναίας ουτοπίας. Θα κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου του είπα. Να τον κάνεις μου είπε, με χαρά! Ένα παιδί θα πει ‘Αυτά τα κάνω και εγώ’, τι απαντώ? ‘Μπράβο σου θα του πεις. Να συνεχίσεις να το κάνεις. Aυτό είναι η μοναδική μας σωτηρία! Ο Πικάσο είχε πει πως του πήρε μια ζωή να μάθει να ζωγραφίζει σαν παιδί’. Και δίνοντας μου την απάντηση που ήθελα, επισημαίνω για μια ακόμη φορά, πόσο δύσκολο είναι να γίνουμε πάλι παιδιά. Να ξαναβρούμε δηλαδή όλα εκείνα τα κομμάτια που φτιάχνουν την Ευτυχία. Έναν ήλιο και μια μπλε γραμμή, δυο μάτια και ένα ουράνιο τόξο. Ένα βλέμμα και αγάπη. Τόσο απλά αλλά και τόσο γενναία, έρχεται ο itsmi να μας τραβήξει από το αφτί, δείχνοντας μας πάλι τον δρόμο. Και είναι μικρός, πιτσιρικάς. Του εύχομαι να συνεχίσει και να φωτίζει τον δρόμο, με τις μπογιές και τα συνθήματα του.


  1. Β δημοτικού. (Ένα παραμύθι). Από την παιδική αρχειοθήκη μου. Φράσεις και ζωγραφιές, φυλαγμένα.